-
1 zwalać
zwalać na kupę auf einen Haufen werfen, auftürmen;zwalać winę na k-o fam. die Schuld auf jemanden abwälzen;zwalać obowiązek na k-o fam. die Verantwortung auf jemanden abwälzen;zwalać robotę na k-o fam. jemandem eine Arbeit aufhalsen;zwalać na głowę k-u fam. jemandem aufhalsen;zwalać z nóg k-o fam. jemanden umhauen;zwalać się v/i schwer zu Boden fallen;zwalać się na głowę k-u (odwiedzać) fam. bei jemandem hereinschneien, jemanden überfallen, jemanden überrumpeln -
2 zwalać
( pot)I. vt1) ( zrzucać niechcący) herunterwerfen ( fam), runterschmeißen ( fam); książki, doniczki umwerfen, umschmeißen ( fam)4) (pot: obarczać czymś) abwälzen, schieben\zwalać na kogoś obowiązki die Pflichten auf jdn abwälzen\zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen, jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schiebenII. vr2) (pot: przychodzić w gości)3) zwalić się komuś na głowę [ lub na kark] jdn überfallen ( fam), jdn unerwartet und ungelegen besuchen -
3 zwalić
zwalać na kupę auf einen Haufen werfen, auftürmen;zwalać winę na k-o fam. die Schuld auf jemanden abwälzen;zwalać obowiązek na k-o fam. die Verantwortung auf jemanden abwälzen;zwalać robotę na k-o fam. jemandem eine Arbeit aufhalsen;zwalać na głowę k-u fam. jemandem aufhalsen;zwalać z nóg k-o fam. jemanden umhauen;zwalać się v/i schwer zu Boden fallen;zwalać się na głowę k-u (odwiedzać) fam. bei jemandem hereinschneien, jemanden überfallen, jemanden überrumpeln
См. также в других словарях:
zwalać się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… … Słownik frazeologiczny
zwalać — pot. Zwalić coś komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «obarczyć kogoś obowiązkami, odpowiedzialnością za coś» Zwalić kogoś z nóg zob. noga 36 … Słownik frazeologiczny
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego
